शान्ति र समृद्धिको भण्डार भरौँ !

कस्तो छ संसार ?
देख्न सक्तिन
रङ्गिन छ,सुन्दर छ
म अनुभूति गर्छु
फूलको स्पर्शले
पुलकित हुन्छु
भावविभोर भै
त्यसमै हराउँछु
स्वप्निल छ संसार
त्यसमै रमाउँछु ।
उफ्रने,कुँदने
मलाई रहर छ
चरा जस्तै उड्ने
मलाई रहर छ
मन त मेरो पनि त्यस्तै
चञ्चल छ तिम्रो जस्तै
न दौडन सक्छु
तिमी जस्तै
न पौडन सक्छु
तिमी जस्तै
फगत कुँजिएर
बसिरहेछु यस्तै यस्तै ।
सक्तिन म सुन्न
भमराको भुनभुन
न सुन्छु साराङ्गिको
त्यो मधुर धुन
दृश्यावलोकनमै महशुस गर्छु
टिपेर ल्याउँ लाग्छ
त्यो आकाशको जुन ।
हामी पनि हौं
सृष्टिकै सृजना
हाम्रा पनि छन्
तिम्रा जस्तै तिर्सना
महत्वाकांक्षा अनि
सुन्दर सपना
हामी पनि सक्छौं
हाम्रो भविष्य बदल्न ।
दृष्टिविहीन भए पनि

आफ्नो काव्य कलाले
दुनियाँ मुग्ध पार्ने
होमर हेर !
कूँजिएको शरीरका
आफ्ना दुई चक्षुले
व्रम्हाण्ड नियाल्ने
स्टेफेन हेर !
नसुनेर के भो ?
नदेखेर के भो ?
अरुलाई देख्न सघाउने
अरुलाई लेख्न सघाउने
लुई व्रेल हेर !
जीवन काँडा हो कि फूल ?
त्यो आ- आफ्नै दर्शन हो
त्यो आ- आफ्नै चिन्तन हो
हाम्रै देशमा
पारीजात अनि झमक हेर
साहित्याकाशमा उनको
चमक हेर ।
अपाङ्गता कुनै अपराध हैन
पूर्व जन्मको केहि पाप हैन
दैवीक कुनै यो श्राप हैन
तसर्थ हामीलाई
कमजोर नठान
घृणा ,तिरस्कारको
मुटु छिया छिया पार्ने
वाण नहान ।
त्यसैले त भन्छौं
दया हैन हामीलाई
माया देऊ
उन्नति गर्ने
अवसर देऊ
एकापसमा हामी
हातेमालो गरौं
समताको विगुल फुक्दै
सन्देश छरौं
न्यायपूर्ण समाजको
निर्माण गरौं
शान्ति र समृद्धिको
भण्डार भरौं ।
शान्ति र समृद्धिको
भण्डार भरौं ।।