अलिकति तिमी पछि हट
अलिकति म पछि हटछु
तिमी छोड अलिकति
र म छाडछु अलिकति,
तर हेर त
तिमी ले मेरो बाटो छेक्यौ
मैले तिम्रो बाटो छेके,
र निषेध ग-र्यौ गन्तव्यहरु
प्रेम, घृणामा बदलेर
अजंग युद्ध रोज्यौं हामीले,
युद्धमा छौ हामी
अहंकारको यो मैदानमा
के तिमीले जितौला
के मैले जितौला ?
त्यसैले त मैले भनेको थिएँ नि
पृय मिलौं !
शक्ति र दम्भका सशस्त्र सारथी बटुलेर
ज्वाला निकालेका छौं हरपल,
यो विभिषिकाको बलिवेदीमा
तर थाहा छ तिमीलाई,
हाम्रा कैयन यत्न हरू जल्नेछन अव,
खरानी हुनेछ हाम्रो त्याग
र भष्म भै जल्नेछन स्वाभिमान र इतिहास,
अस्तित्वका अस्तुहरू
के बाँकी रहलान र खै?
सहयात्रा र दाम्पत्यका रागहरू
प्रेमालाप र आलिंगनहरू
अन्तरंग क्रिडाहरू त नबकेकै भए
हुन्थेन र?
ओछ्यानका कथाहरू पनि नगाएकै भए
हुन्थेन र भाका हालेर,
अनि बेस्सरी चिच्याएको किन ?
किन नांगिएको तिमी त्यसरी ?
किन उधारेर च्यातेको लाज ?
आखिर तिमी निर्वस्त्र भयौं
र म निर्वस्त्र भए
तिमी अर्थहीन भयौ र
म अर्थहीन भए
तिमी र म अर्थात्
म र तिमी खण्डहर भयौ ।
त्यसैले त मैले भनेको थिएँ नि
वारवार अनुनय गरेर
मिलौं पृय ।
र यहि पृत अमर बनाऊ भनेर
फेरि एकपटक स्वपनिल
मायालु बनौ, भनेर ।
तर किन अनायास चुडाल्यौ
मायाको डोरी,
र भत्कायौ कसम खाएका देउरालीहरू,
प्रेमका मन्दिरहरू
अनि उठायौ घृणाका अग्ला पहाडहरू
र छेक्यौ रक्तिम सूर्यको विहानीलाई
र के बुझ्यौ त यो निस्पट्ट अन्धकारमा,
प्रेम को मूल्य आज?
आखिर मैले, भनेकै त थिए नि पृय,
मिलौ भनेर
आखिर मैले, भनेकै त थिए नि पृय,
प्रेमिल बनौ भनेर ।