सौन्दर्यको कान्ति र फूलवारी ।
पीडा न धेरै न असैय भारी ।
आजीवनैको सुख शान्ति खोज्नु ।
यस्तो अरू छैन नि शिक्षा रोज्नु ।।

सन्तापको अन्त्य विलाप नास ।
सन्तुष्टमा आत्म सुवास खास ।
पीयूषको धार विशाल भेटी ।
आयाम नौलो छ उदास मेटी ।।

ल्याऊ न शिक्षा शुभ कालखण्ड ।
ज्यांदै खुशी हर्ष महाँ प्रबन्ध ।
शिक्षा तिमी हौ सुखयुक्त नेत्र ।
आफन्तको साथ घनिष्ट मित्र ।।

भूलोक झल्काइ टलक्क टल्की ।
विज्ञान चम्की जनमाझ लम्की ।
दुस्कर्मका कार्य ति खोसिलेऊ ।
माया बडो प्रेम सदैव देऊ ।

सारा गरीबै जनमा रहेको ।
कालो हटाऊ मनमा रहेको ।
पालो हटाऊ छल जाल झेल।
टालो हटाऊ अति भो अमेल।

सक्छौ भने ज्ञान उद्यान देऊ ।
आलोकले पूर्ण बिहान देऊ ।
सिद्धान्त मात्रै कति घोट्न जाऊं ।
मान्छे भएको व्यवहार पाऊं ।

इन्द्रवज्रा छन्द